ΠΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Η Αθήνα βλέπει τις ενεργειακές υποδομές ως το εφαλτήριο για την ενίσχυση της θέσης της στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, βάζοντας ένα δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο στοίχημα

Ως έναν πόλεμο με αλυσιδωτές αντιδράσεις και εξελίξεις που ανατρέπουν το υφιστάμενο γεωπολιτικό σκηνικό χαρακτηρίζουν αναλυτές και διπλωμάτες τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η Δύση αναζητά λύσεις στα αδιέξοδα με το βλέμμα στην ασφάλεια, την οικονομία και κυρίως την ενέργεια, θέτοντας ως πρωταρχικό στόχο την ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία το συντομότερο δυνατό, με τις τιμές να καλπάζουν και να δημιουργούν ένα εκρηκτικό κλίμα ακρίβειας. Να αντιδράσει έγκαιρα στα νέα δεδομένα και να προσαρμοστεί, επιθυμώντας αναβάθμιση του δικού της γεωπολιτικού ρόλου επιδιώκει η Ελλάδα, που στοχεύει στη μετατροπή της σε ενεργειακό κόμβο. Μία σειρά έργων που δρομολογούνται επιδιώκουν να αναβαθμίσουν την Ελλάδα σε παράγοντα για την ενεργειακή ασφάλεια της περιοχής, με αφετηρία την Αλεξανδρούπολη, που μετατρέπεται σε «υπερόπλο», στους φιλόδοξους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

Τα FSRU Αλεξανδρούπολης, Θράκης και Θεσσαλονίκης έργα που έχουν αδειοδοτηθεί ή βρίσκονται ήδη σε διαδικασία υλοποίησης, η Υποθαλάσσια Αποθήκη Φυσικού Αερίου στην Καβάλα, ο αγωγός φυσικού αερίου IGB, Ελλάδας – Βουλγαρίας καθώς και ο αγωγός Ελλάδας – Βόρειας Μακεδονίας, σχέδιο στο οποίο αναμένονται εξελίξεις, είναι μεταξύ των έργων που εκτιμάται ότι θα αλλάξουν τον ενεργειακό χάρτη της περιοχής, με την Αθήνα να έχει ηγετικό ρόλο στις εξελίξεις. Η μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο μεταφοράς LNG στα Βαλκάνια, που μπορεί να δώσει λύσεις στα αδιέξοδα που γέννησε ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει και διπλωματικές προεκτάσεις. Η Αθήνα καλύπτοντας τα κενά που δημιουργούνται από την ανάγκη της απεξάρτησης από το ρωσικό αέριο ευελπιστεί να ενδυναμώσει τη θέση της και στη διπλωματική αρένα με τις ευλογίες των ΗΠΑ.

Ενδεικτική της νέας δυναμικής που αποκτά η περιοχή επισφραγίζοντας τον ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια που διεκδικούσε η Ελλάδα είναι σύμφωνα με διπλωματικές πηγές η πρόσφατη παρουσία στην Αλεξανδρούπολη στα εγκαίνια του νέου τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου, στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη, των πρωθυπουργών της Βουλγαρίας, Κίριλ Πέτκοφ, της Βόρειας Μακεδονίας, Ντίμιταρ Κοβάτσεφσκι, του προέδρου της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, καθώς και του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Η περιοχή μετατρέπεται με γοργούς ρυθμούς σε «ανάχωμα» απέναντι στη ρωσική επιρροή σε όλα τα επίπεδα, στρατιωτικό, οικονομικό, ενεργειακό, πολιτικό.

Σχεδιασμοί

Οι ενεργειακοί σχεδιασμοί και οι δυνατότητες της Ελλάδας να διευρύνει τον ρόλο της στη Νοτιοανατολική Ευρώπη στο πλαίσιο και της πλήρους ταύτισης των συμφερόντων της με τις ΗΠΑ θα συζητηθούν αναλυτικά και κατά την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον την ερχόμενη εβδομάδα. Καθόλου τυχαία δεν πρέπει να θεωρείται η αναφορά που εντάχθηκε στην ομιλία του νέου αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα, Τζορτζ Τσούνη, μετά την επίδοση των διαπιστευτηρίων του, για να τονίσει τον αυξανόμενο ηγετικό ρόλο της Ελλάδας «στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Δυτικά Βαλκάνια, στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και πέρα από αυτήν» προσθέτοντας  πως «αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα έχει σημασία – όχι μόνο για την Ελλάδα και τις ΗΠΑ. Εχει σημασία για ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και για πολλά άλλα». Ενώ και ο προκάτοχός του και εν δυνάμει βοηθός ΥΦΥΠΕΞ για θέματα ενέργειας, Τζέφρι Πάιατ σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» λίγο πριν αναχωρήσει για την Καλιφόρνια μιλούσε για μία «συναρπαστική φάση», τονίζοντας με νόημα τα έργα της Ελλάδας που τη φέρνουν μπροστά από την υπόλοιπη Ευρώπη στην κούρσα της ενεργειακής απεξάρτησης από τη Ρωσία.

Η Αθήνα βλέπει τις ενεργειακές υποδομές ως το εφαλτήριο για την ενίσχυση της θέσης της στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, βάζοντας ένα δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο στοίχημα. Ενα στοίχημα που αναδεικνύεται στη «μεγάλη εικόνα» της ενδυνάμωσης των σχέσεων της Ελλάδας με τις ΗΠΑ, μπορεί να δώσει νέες ευκαιρίες στην οικονομία και ίσως ισχύ στη διπλωματία, αξιοποιώντας τις «ευκαιρίες» του πολέμου.

 

Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΝΕΑ